Welke bomen verliezen hun schors?
Een uniek en prachtig schouwspel in de bomenwereld is een boom die zijn schors verliest. Het verlies van boomschors van bomen is een natuurlijk proces dat de groei van de boom bevordert. Ook beschermt een boom zichzelf hiermee tegen schade of ziektes.
De op de grond gevallen schors levert ook nog eens voedingsstoffen aan de bodem, wat weer aantrekkelijk is voor verschillende levende beestjes. Kortom, het afbladderen van de schors heeft voldoende functies. In deze blog gaan wij dieper in op de bekendste boomsoorten die hun schors verliezen.
Waarom verliest een boom zijn schors?
Het verliezen van schors heeft voor een boom verschillende voordelen. Allereerst zorgt het afstoten van de schors ervoor dat beschadigde en dode delen van de schors worden verwijderd, waardoor de boom gezond blijft en nieuwe schors kan genereren. Hierdoor vermindert het risico op ziektes en plagen en blijft de boom dus gezond.
Een andere reden waarom een boom zijn schors verliest is om zichzelf te beschermen tegen branden. In veel gebieden waar schors-afstotende bomen veel voorkomen, zijn bosbranden een terugkerend fenomeen. Door de oude, meer brandbare schors af te werpen, vermindert de kans dat een brand zich snel verspreidt. Deze laatste functie is voor de bomen in Nederland minder van belang en dus ook niet meer noodzakelijk. Het voordeel van schors verliezende bomen in Nederland is dus met name het gezond houden van de boom. Maar welke bomen verliezen er schors?
De plataan
De plataan, ook wel bekend als Platanus, is een boomsoort die veel voorkomt in gematigde klimaten over de hele wereld. Wat betreft het verliezen van de schors, staat de plataan bekend om zijn karakteristieke eigenschap van schilfervorming. De schors van de plataan bladert geleidelijk af in kleine stukjes en vormt een mooi geheel door verschillende kleuren lapjes op de stam. Dit proces geeft de boom een uniek uiterlijk en draagt bij aan zijn natuurlijke schoonheid.
De moeraseik
De moeraseik is een indrukwekkende boom die bekendstaat om zijn prachtige bladerdak. De moeraseik, ook wel bekend als Quercus palustris, verliest zijn schors in grote plakken, waardoor er grijze en ruwe plekken op de stam zichtbaar worden. Het afschilferen van de schors bij deze boomsoort draagt bij aan het behoud van een gezonde stam en helpt de boom te beschermen tegen verschillende ziektes. Daarnaast bieden de afgevallen stukken schors voedingsstoffen aan de bodem, wat de groei van planten en bomen in de omgeving bevordert.
De papieresdoorn
De papieresdoorn, Acer griseum, is een middelgrote boom die oorspronkelijke afkomstig is uit China. Wat de papieresdoorn zo uniek maakt is de eigenschap dat de schors in dunne lagen afschilfert, waardoor er een prachtige kaneel- & papierachtige textuur ontstaat op de stam. Het afwerpen van de schors gebeurt vaak in kleine stukjes en in verschillende richtingen, waardoor de stam een interessant en aantrekkelijk uiterlijk krijgt. Het proces van schorsafwerping bij deze boomsoort draagt bij aan zijn natuurlijke schoonheid en maakt hem tot een populaire keuze voor tuinen.
De kurkeik
De kurkeik, ook wel bekend als de Quercus suber, is een boomsoort die voornamelijk voorkomt in het Middellandse Zeegebied. Wat de kurkeik bijzonder maakt, is zijn dikke, kurkachtige schors die om de zoveel tijd wordt afgeworpen. Het proces van het verliezen van de schors staat bekend als “kurkschillen”. Ongeveer elke 9 tot 12 jaar ondergaat de kurkeik een natuurlijk proces waarbij de buitenste laag wordt verwijderd, vaak is dit in de zomermaanden.
De afgepelde schorslaag heeft een karakteristieke kurkachtige textuur en kan worden geoogst om kurkproducten zoals kurkenstoppers voor wijnflessen te maken. Het afwerpen van de schors bij de kurkeik zorgt ervoor dat de boom kan ademen en voedingsstoffen kan uitwisselen met de omgeving. Daarnaast beschermt het proces van kurkschillen de boom tegen bosbranden, ziektes en plagen. Aan het begin is de nieuwe schors eronder zacht en groen, maar geleidelijk ontwikkelt dit zich tot een nieuwe kurklaag.
